เรา
ทุกข์กับสิ่งที่มาผัสสะ เพราะเราไม่เท่าทันกระแสที่ไหลมา
วันหนึ่งเราต้องจาก… จากโลกนี้ไปอย่าง … ไม่หวนกลับ …
เราทุกข์ยิ่งกว่า … เราต้องพรากจากสิ่งเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้อีก
สิ่งไหนที่เรารักยิ่ง … แต่นี่มันเป็นหอกดาบ ที่มันทิ่มแทงเพราะความรักยิ่งเป็นเหตุ
เป็นหอกดาบ ยังไง ?
เมื่อใดที่โดนกระชาก โดนทำลาย โดนขโมยไป
มันทำลายจิตเรามากเลย ……. นั่น !! มันแทงเราตรงนั้น
แต่ของคนอื่นที่มันยิ่งใหญ่กว่าของเราอีก
ทำไม … มันโดนแตกหักกระชากไป ทำไมเราไม่รู้สึกอะไร ?
เพราะเราไม่ได้เป็น “เจ้าของ” ความเป็นเจ้าของมันจะ “ยึด”
***********************************
ถอดบทเสียงธรรม(บางตอน) ณ วันที่ 7 ตุลาคม 2557
โดยพระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
